Ik ben deze blogpost al vier keer begonnen en al drie keer weer gestopt. Het wil op de een of andere manier gewoon even niet uit de vingers komen. Het is zondag. Ik zit achter het beeldscherm de tuin in te kijken. De tuin staat er mooi bij. Het is het derde jaar sinds we de tuin opnieuw hebben laten aanleggen. En het lijkt of de plantjes pas nu volledig vaste grond onder de voeten hebben. Wel is het droog geweest. Gelukkig valt er nu een bui. Het lijkt of de grond slurpt.
De hortensia's, annabellen, hebben last van de druppels. De witte bollem met bloemen zijn op dit moment op het grootst. De druppels maken de bollen zwaar en ze buigen diep door. Mijn blogpost komt niet af.
Maandag, ik ga mijn neefjes vertellen dat ze met ons mee mogen op vakantie, naar Disneyland Parijs. Marcel en ik gniffelen zachtjes. Hoe zullen ze reageren. Mijn nichtje weet het al. Ze houdt al anderhalve week haar mond tegen de beide broertjes, bewaker van het grote geheim.
Na het eten reis ik af. Op naar de beide mannen. Met de vraag of ze bij ons willen logeren. De kleinste (7) is direct om. Hij vindt het prima om bij zijn tante te logeren zonder te weten hoe of wat. De ander (10) wil niet. Hij heeft net leren surfen en wil gewoon naar de camping verder surfen.
Dan houdt mijn nichtje het niet meer. Ze giert het uit. Hahaha, jij wil niet mee naar tante Jose.
Mijn neefje kijkt haar aan. "Wat, wat is er nou!" Mijn nichtje lacht verder. Ik geef haar toestemming te vertellen waarom hij echt wel mee wil. Met horten en stoten komt het verhaal er uit. Van haar geheim al anderhalve week, waar we naar toe gaan en dat de grote neef (18) en nicht (16) ook mee gaan. "Echt?" vraagt hij. Ik bevestig het verhaal. "Ok, dan ga ik wel mee" komt er enigzins bedachtzaam uit nog niet helemaal zeker of hij nou in de maling genomen wordt. "Waarheen" vraagt de kleine die het verhaal van zijn zus volledig heeft gemist. Hij was nog bij het idee dat hij gewoon ging logeren. Ook hem hebben we uitgelegd wat we gaan doen. Zijn antwoord "Dat is goed, ik wil daar wel heen, opa en oma zijn daar ook geweest". Twee minuten later vliegen ze door de kamer. Het nieuws is "binnen". Dan komen de vragen. Waar dan hoe dan waarom dan wanneer dan. Het bleef nog lang onrustig hihi.
Dan nog wat foto's van mijn eerste poging om ook eens te kleuren. De kaart is nog niet af maar ik wilde het resutlaat alvast laten zien. Heb je nog een goed idee hoe de kaart verder moet? Laat het me weten. Ik zit net als met deze blogpost een klein beetje vast.
Wat een leuke reacties van je nichtje en neefjes!
BeantwoordenVerwijderenIk geloof dat ze hier ook een gat in het plafond zouden springen als wij met zoiets kwamen, hahaha!!!
Je kaart is echt een plaatje! Het enige wat nog mist, is een tekst links boven het strikje en ik denk een klein beetje bling-bling (rhinestones) her en der op je kaart.
Succes ermee!
Liefs, San